Spiraal muts “Earth”

 55,00

Hand gebreide muts met eeuwenoud spiraal motief. Mooie diepe aardse tinten van gemêleerd zwart en amber bruin

Al eeuwen lang vind je in verschillende culturen de spiraal vorm terug. Zowel bij de Kelten, Friezen als de Vikingen zijn ze te vinden. Maar ook veel verder terug; de prehistorische stenen tempel van Newgrange (Brú na Bóinne) nabij Dublin is een prachtig voorbeeld. En die is ouder dan de piramides!

Die eeuwenoude mystiek heeft deze muts geïnspireerd. Ik wil onze voorouders eren door hun symbolen te gebruiken.

Deze muts is met het handje gebreid van mooie Shetlander wol. De wol is niet dik, maar doordat het echt natuurlijke wol is, is de muts lekker warm als het nodig is. Wol past zich aan aan de omstandigheden en dat zal deze muts dan ook voor jou doen.

Geschikt voor volwassenen met een hoofdomtrek van 52 tm 62 cm.

Mocht je deze muts in een aangepast kleuren pallet willen hebben neem dan contact met me op voor een custom.

 

1 op voorraad

 

In het hart van het land, waar de bomen fluisteren en de wind zijn geheimen bewaart, lag een verborgen grot. Diep verscholen tussen de wortels van de aarde, waar het zonlicht nauwelijks doordrong, waren de muren van de grot versierd met oude spiraalvormige rotstekeningen.

De mensen uit het nabijgelegen dorp vertelden verhalen over de mysterieuze krachten van deze tekeningen. Ze geloofden dat de spiraalvormen niet alleen de geschiedenis van hun voorouders vertelden, maar ook een beschermende kracht uitstraalden die het land en zijn bewoners veilig hielden.

Op een kille herfstdag, toen de mist als een deken over het land lag, besloot een jonge avonturier genaamd Lars om de geheimen van de grot te ontrafelen. Met een zaklamp in zijn hand en vastberadenheid in zijn hart ging hij op weg naar de oude grot.

Na een lange tocht door dichte struiken en kronkelende paden ontdekte Lars eindelijk de ingang van de grot. Hij stapte voorzichtig naar binnen, zijn ademhaling hoorbaar in de stille duisternis.

Terwijl zijn zaklamp het duister doorbrak, onthulden de spiraalvormige rotstekeningen zich aan Lars. Hij bestudeerde ze aandachtig, voelde een mysterieuze energie om hem heen zweven, alsof de stenen zelf tot leven kwamen.

Plotseling hoorde Lars een gerommel van buiten. De aarde leek te trillen onder zijn voeten. Buiten de grot hoorde hij takken kraken en dieren wegrennen. Iets kwaadaardigs naderde snel.

In een reflex legde Lars zijn hand op een van de spiraalvormige tekeningen. Een warme gloed verspreidde zich door de grot, terwijl de rotstekening begon te schijnen als een felle ster. De kwade kracht die het bos bedreigde, werd plotseling teruggedreven, zijn duistere intenties gebroken door de beschermende kracht van de spiraal.

Met een zucht van opluchting verliet Lars de grot, wetende dat hij getuige was geweest van iets buitengewoons. Hij keerde terug naar het dorp en deelde zijn ervaring met de mensen, die nu met hernieuwde eerbied spraken over de spiraalvormige rotstekeningen.

En zo bleef het land, bewaakt door de spiraal, een veilige haven voor allen die het pad durven te betreden, en een herinnering aan de kracht van verborgen kunst die ons beschermt tegen het kwaad.