Lente godin Ostara

 99,95

“Als de lente komt voelt dat als een feestje! Ik nodig iedereen, ook jou, uit om mee te spelen in deze hernieuwde energie.

Zittend op een troon van drijfhout verwelkomt zij een ieder die de lente wil vieren.

26 cm breed, 28 cm hoog en 22 cm diep. De godin zelf is 18 cm hoog in deze zittende positie.

Van de rok die ik met de hand gevilt en geborduurd heb tot aan de vlaggetjes en bloemen in haar haren: alles heb is zelf gemaakt. Haar houten troon heb ik gevonden op het strand na een mooie lente storm en voelde daardoor perfect voor deze godin.

Mag ze haar frisse lente energie met jou delen?

 

1 op voorraad

In de weelderige velden van het land, waar de kleuren van de lente in volle bloei waren, heerste een opgewonden sfeer. Het was de tijd van het jaar waarin de aarde ontwaakte uit haar winterslaap, en Ostara, de godin van de lente, was klaar om haar jaarlijkse feest te vieren.

Ostara, met haar ogen zo helder als de blauwe lucht en haar glimlach zo warm als de eerste zonnestralen, nodigde alle wezens van het land uit om deel te nemen aan haar viering. Van de dieren in het bos tot de bloemen in de weide, iedereen was welkom.

Het nieuws van Ostara's feest verspreidde zich als een vrolijke bries door het land, en al snel stroomden gasten van alle soorten en maten toe. Vogels fladderden vrolijk rond, terwijl konijnen en hazen dartelden over de groene heuvels. Zelfs de bomen leken te wiegen op de melodie van de lentewind.

Ostara zelf was het stralende middelpunt van het feest, gehuld in een gewaad van bloesems en omringd door een aura van warmte en leven. Ze danste tussen haar gasten, haar lach als een melodie die de hele wereld leek te omarmen.

Het feest was gevuld met vreugde en overvloed. Er was meer dan genoeg eten; manden vol sappige vruchten en tafels beladen met kleurrijke lekkernijen. De muziek vulde de lucht, gespeeld door feeën die op bloemblaadjes dansten, en de geur van bloemen en vers gemaaid gras zweefde door de lucht.

Terwijl de avond viel, verzamelde Ostara haar gasten rond een enorme vuurplaats. Ze stak een vlam aan die zo helder brandde als de sterren aan de hemel, en terwijl het vuur danste en vonkte, begonnen haar gasten in een kring te dansen, hun gelach vermengd met het geluid van knetterend vuur.

Terwijl de nacht vorderde, bleef het feest doorgaan, een viering van het leven, de liefde en de overvloed die de lente met zich meebracht. En toen de eerste stralen van de ochtendzon de horizon begonnen te verlichten, nam Ostara afscheid van haar gasten, hen zegenend met de belofte van een vruchtbare lente en een nieuw begin.

En zo eindigde het feest van Ostara, de godin van de lente, maar haar geest van vreugde en vernieuwing bleef voortleven in het hart van het land, als een belofte van alles wat nog komen zou.